Mieuws

Pechvogel.
Als vanouds hadden we Voppe, een van onze katten bij een gastgezin, te logeren rond de feestdagen. Hij komt een aantal keren per jaar en we merken dat hij zich inmiddels vanaf het moment dat hij zijn reismandje uitstapt, volkomen thuis voelt in zijn 2e Thuis in Maarn. Lekker op “zijn” bovenverdieping en de gang beneden. Met een kastenwand met veel verstopplekjes, een vensterbank in het zonnetje, een eigen kamer en overdag een slaapkamer mét een 2-persoonsbed erbij 😉. Ojah, en diverse malen per dag een mens op bezoek met wat hapjes en/of knuffels, allebei ook ENORM belangrijk voor deze kerel.

Onze alarmbellen gingen dan ook af toen wij, vlak voordat hij naar huis zou gaan, zijn kamer binnen kwamen Voppe niets had gegeten en als een zielig vogeltje in een mandje lag. Al snel daarna zagen we dat hij overgegeven had en dat bleef hij doen. In samenspraak met de dierenarts, en natuurlijk met veel liefde en extra zorg, knapte dit mannetje langzaam op. Gelukkig, want Voppe is besmet met kattenaids en dat maakt dat we extra alert zijn als hij ziek is.
Eind goed al goed. We konden Voppe na een verlengde logeerpartij van totaal ruim 3 weken weer kerngezond naar zijn 1e Thuis brengen waar hij met open armen werd ontvangen 😊.
stichtingbeertje.com/bijzonder-baasje/#Bijzonder-baasje

Plotseling.
En dan liggen er ineens 2 lieverds lekker samen "te dutten", nog niet helemaal op hun gemak maar het begin is er. Mees (wit/zwart) en Pippelot (langhaar) :-).
stichtingbeertje.com/bijzonder-baasje/#Bijzonder-baasje

Dubbel genieten.
Het is inmiddels alweer 2 weken geleden dat Sok van zijn laatste pijnlijke tanden/kiezen afgeholpen werd. En wat is hij al enorm opgeknapt! Hij eet inmiddels met smaak, en genoeg, en begint wat aan te komen.
Voor zijn gebitsbehandeling ging het beetje energie dat dit mannetje nog had naar "op de been blijven" met de pijn en ongemakken die hij had. Hij had geen energie meer over om hier verder te wennen bijvoorbeeld, hij lag vooral in zijn veilige mandje op een warmtekleedje. Mooi om te zien dat hij nu, 2 weken na de behandeling, behalve lekker eet ook energie heeft om op pad te gaan. We zien hem steeds vaker rondscharrelen en horen hem ergens in de opvang kletsen - tegen de vogels buiten, zomaar in het niets én tegen ons. Sok geniet en wij genieten van alweer zo een heel lief blij mannetje in de opvang, dubbel genieten dus :-).

Wilt u bijzondere Sok maandelijks (financieel) steunen? Dat zou hij heel fijn vinden, kijk op stichtingbeertje.com/bijzonder-baasje/#Bijzonder-baasje.

Roosi, ons verwilderde katje van (dit jaar) 13, gaat met ministapjes, nog steeds vrijer bewegen :-).
Het liefst ligt ze overdag in het hangmandje op de krabpaal. Intimi mogen haar daar ook aaien, gelukkig hoor ik daar ook bij. Op een dag vond ik haar weI wat koud aanvoelen. Een warmtematje op haar vertrouwde plekje werkte niet natuurlijk, waar moest Roosi dan liggen (vroeg ze zich af). Ik heb het mandje op de route van haar krabpaal naar haar waterbak gelegd zodat ze het wel moest passeren. Al gauw maakte ze op weg naar haar waterbak een tussenstop om lekker warm op het warmtematje te dutten. Ennnnnnnnn blijft inmiddels bij intimi dan ook nog liggen als we binnenkomen. Zo blij met weer een stapje!
stichtingbeertje.com/bijzonder-baasje/#Bijzonder-baasje

Op naar herstel ......
Onze oude zwerver Sok is schildklier- én nierpatiënt. Toen hij kwam wisten we al dat hij niet meer zoveel elementen in zijn bekje had en dat die allemaal “wat hadden”. Hij was echter nog niet fit genoeg voor een gebitsbehandeling. Hij had, ondanks de pijnstiller die hij kreeg, overduidelijk pijn aan zijn bekje. We kregen hem dan ook niet goed aan het eten en het aansterken lukte (dus) ook niet goed. En dat wil je natuurlijk het liefst wel als een kat onder narcose gaat voor een gebitsbehandeling (of welke operatie ook), dat hij voldoende aangesterkt is om dat ook goed aan te kunnen.
Maar we konden niet anders, blijven doorlopen met pijn, niet goed eten en ziekig blijven is geen optie. Dus afgelopen woensdag was het zover, Sok mocht naar de dierenarts voor zijn gebitsbehandeling. Kijk die lieverd eens groggy zijn bij thuiskomst (foto). Inmiddels zijn we al even verder en begint hij, met medicatie, steeds lekkerder te eten. Vanmorgen vroeg hij er zelfs om. Duimt u mee dat dit zich voortzet?
stichtingbeertje.com/bijzonder-baasje/#Bijzonder-baasje

Welkom Prinses. Na lang overwegen hebben we besloten Prinses in het Thuis van Stichting Beertje haar for-ever mandje te geven. Na alles wat ze meegemaakt heeft hoeft ze niet wéér te verhuizen. Prinses lijkt het meest happy zonder andere katten om zich heen. Logischerwijs zijn we daarnaar op zoek gegaan. Inmiddels wacht Prinses, al meer dan 835 dagen, en voor de 2e keer in haar leven, op een nieuw eigen baasje. Er zijn zowel bij ons als bij het asiel waarvoor wij Prinses in opvang hadden een aantal lieve mensen geweest die haar een Thuis wilden aanbieden. De rugzak van Prinses is zowel medisch, als qua karakter en verleden, echter dusdanig gecompliceerd dat dat niet eenvoudig is. Daarbij komt dat deze dame wel heel duidelijk aangeeft wie ze wil …… Toen Prinses bij ons in de opvang kwam besloot ze direct mij, haar verzorger, haar volledige vertrouwen te geven. Helaas heeft ze daarna besloten dat ze dat niet nog een keer aan iemand anders gaat doen. Elke bezoeker keert ze de rug toe, vrijwilligers gedoogd ze (die geven snoepjes en/of eten). Dus elk potentieel nieuw baasje dat langskwam keerde ze haar rug toe. We zien ook dat Prinses zich in de loop van de tijd steeds makkelijker beweegt tussen de andere katten en zich minder terug trekt. Alles bij elkaar opgeteld reden genoeg om haar bij ons te laten blijven. Welkom Thuis lieve Prinses we hopen dat we nog lang mogen genieten met elkaar 😊! Met heel veel dank aan de medewerkers van Stichting Dierenasiel Tiel die zo lang en liefdevol voor Prinses Dushi gezorgd hebben. Ook dank aan iedereen die door delen op social media of anderszins meegezocht heeft naar een nieuw plekje voor deze dame. Misschien vindt u het leuk haar te blijven volgen op onze social media,